Sesja RPG

Jedna z najpopularniejszych teorii głosi, iż Magia jest "manifestacją woli" i jest to prawda - jeśliby przyjąć pragmatyczną definicję prawdy, według której prawdziwe jest to, co przynosi korzyść, co okazuje się skuteczne. I rzeczywiście - Magia natychmiast nasuwa skojarzenie magów, którzy wykorzystują ją jako narzędzie do naginania rzeczywistości ku swej woli i wyobrażeń. O ile nikt uczony nie śmie twierdzić, że wie, czym w istocie jest Magia, o tyle setki lat studiów i badań pozwoliło do pewnego stopnia opanować to tajemnicze zjawisko i poznać różne sposoby posługiwania się nią. Jakkolwiek komiczne by to nie było - magowie wyszczególniają różne dziedziny czy szkoły Magii, w dalszym ciągu nie wiedząc, czym jest ona sama.

Prymitywne społeczności korzystały z Magii praktycznie wyłącznie do podporządkowania sobie Natury manifestującej się w żywiołach, które dla pierwszych śmiertelnych stanowiły prawdziwie śmiertelne zagrożenie - pożary trawiły całe osady, trzęsienia ziemi niszczyły zarówno świątynie, jak i psychikę przerażonych ofiar, susze sprowadzały głód, a powodzie - głód, brud i choroby. Były to wówczas najpotężniejsze - tuż po Bogach - ze znanych sił, zatem nic dziwnego, że to właśnie je uznali śmiertelni za przejawy Magii. Dość powiedzieć, że barbarzyński lud Utrada z północnych krańców Ores w dalszym ciągu kultywuje nie panteon Bogów i Patronów, ale triadę żywiołów: Lód, Wiatr i Ogień.
Na przestrzeni wieków rozumienie tej mocy się pogłębiło, ale dawne nazewnictwo pozostało - do dziś większość magów używa nazw żywiołów do określenia podstawowych kierunków czy płaszczyzn po których może poruszać się mistyczna siła. Dziś jednak nazwy te reprezentują coś więcej niż tylko elementarne żywioły.

Ogień symbolizuje uczucia, namiętności, ambicje - wszelkie intensywne doznania, jakie towarzyszą życiu. Wraz z ambicjami obecne są ich skutki: zjawisko kreacji i destrukcji pod przeróżną postacią - także czystą wolą istnienia. Ogniem można spopielać przeciwników, ale można też zagrzewać do boju i wywoływać żądze.
Powietrze przedstawia drogę, upływ czasu, otwarte przestrzenie i percepcję. Jest znakiem zmysłów i postrzegania poprzez nie; wszechstronności, zdobywania wiedzy i poruszania się. Pozwala na tworzenie iluzji, ale również spowolnienie pościgu.
Woda to obszar konformizmu, elastycznego życia dostosowującego się do formy, jaka zostanie mu narzucona oraz regeneracji w obliczu konieczności. Woda to niestałość, zmienność: od dzikiego sztormu, przez spokojne jezioro, a na groźnym lodzie kończąc. Dzięki niej można błyskawicznie uleczyć otwartą ranę lub zmienić swoją postać.
Ziemia to zdecydowanie silna wola i niezłomność w dążeniu do raz obranego celu. To spójna struktura, dająca wsparcie, niezastąpione spoiwo i fundamenty dla całej materii - także tej organicznej i płodnej. Ziemia przemieni skórę w skałę, ale też wskaże drogę do ukrytych złóż.
Energia jest najmniej konkretnym z żywiołów. To potencjał i siła - to sama moc, filozoficzna możność stania się czymś konkretnym, to forma podmiotu. Manipuluje na poziomie astralnym, wpływa bezpośrednio na duszę i rzeczywistość magii, negując lub potęgując strukturę innych zaklęć.


Magia jest siłą niezwykłą, ponieważ pozwala oddziaływać na rzeczywistość dzięki samej woli. Kieruje się nią instynktownie, a w skrajnych przypadkach nawet nieświadomie - zdarza się, że po używkach czy w chwilach bardzo silnych emocji dzieją się rzeczy, których śmiertelni nawet nie zauważą: ogień ich nie pali, nie czują bólu, niezwykle szybko przenoszą się z miejsca na miejsce lub przynoszą komuś pecha. Sposób ujawnienia się tej siły jest na ogół unikalny i bezpośrednio związany z daną osobą - zazwyczaj każdy przejawiający talent magiczny jest powiązany z jedną, szczególną formą magii w której jest aktywny... i stąd też tylu różnych magów: Czarodziejów, zaklinaczy, druidów, czarnoksiężników, szamanów, wróżbitów, nekromantów, paladynów, iluzjonistów, kapłanów, klątwiarzy, jasnowidzów, wiedźm czy demonologów.
Okiełznanie takich zdolności nie jest tak trudne, jak mogłoby się zdawać, ale jest bardzo czasochłonne - trzeba bardzo dobrze poznać własną energię magiczną, własne ograniczenia i możliwości, aby móc w pełni je kontrolować. Dodatkowym utrudnieniem jest to, że - ze względu na to, iż energia każdej osoby jest unikalna - czarów niepodobna nauczyć się od innych osób, bowiem każdy ma swój własny, oryginalny styl przekuwania energii magicznej na konkretne efekty w rzeczywistości. Schemat jest wprawdzie ten sam - słabsze zaklęcia wymagają jedynie gestu, zaś poważniejsze na ogół również wypowiedzenia odpowiedniej formuły - ale zaklęcie przynoszące ten sam efekt może być rzucane w różny sposób przed dwie różne osoby. Co więcej, formowanie magicznej energii w rękach śmiertelnych jest na tyle niedoskonałe, że część z niej zawsze wymyka się spod kontroli, tworząc audiowizualne i zapachowe efekty, jak byłski, syki, zapach ozonu czy wstążki kolorowego dymu, podążającego za dłońmi maga. Potężni Czarodzieje kształcący swoich uczniów mogą zatem co najwyżej nakierowywać ich na poznanie swojej energii, ale nie mogą przekazać im suchej wiedzy: "machnij nogą i spluń trzykrotnie, a błyskawica uderzy w najbliższy dom".
Wszystkie te zabiegi mogą być dość proste-jasne, ale są jednocześnie trudne. Tym samym niemożliwe jest poznanie kilkudziesięciu zaklęć, by na kilkadziesiąt (czy więcej) sposobów kształtować własną energię - zdolności umysłowe śmiertelnych po prostu na to nie pozwalają.

Spoiler:

Kod:
Ilość znanych zaklęć = suma pkt umiejętności Magii / 4

[Umiejętności Magii to wszystkie umiejętności Żywiołów oraz Mistycyzm]

Niemniej jednak, istnieje pewien szczególny rodzaj przejawiania się Magii w rękach czarowników - Rytuały. Są one skomplikowanymi, metafizycznymi strukturami tworzonymi obiektywnie wobec magów. Jak rozróżnić Rytuał od czaru? Stosunkowo prosto: jeśli chodzi o Rytuał to zawsze, gdy zajdą określone okoliczności, magiczna energia wytworzy dany efekt.
Mówiąc prościej - Rytuałów da się nauczyć i są one obiektywne, to znaczy każdy mag może przeprowadzić ten sam Rytuał - oczywiście o ile zna jego konstrukcję. Są one jednak groźne - gdy mag "zbuduje" już Rytuał i go aktywuje, zasysana jest okoliczna energia magiczna potrzebna do stworzenia danego efektu, zaś Rytuał szuka jej bezlitośnie, nawet w esencji życiowej i duszy czarodzieja. Wielokrotnie zdarzało się, że nieuważni, nieświadomi magowie odprawiali Rytuał potężniejszy od nich samych, co powodowało niezwykle bolesną śmierć ciała... i nieznane losy duszy.
Wymagania, jakie musi spełnić mag tworzący Rytuał, są na ogół dość wysokie - często wymagają zarówno umiejętności magicznych, jak i kosztownych składników pełniących określoną rolę katalizatorów dla energii magicznej. Tym samym są zazwyczaj używane przez potężnych Czarodziejów, którzy posiedli nie tylko ogromną wiedzę i zdolności, ale również majątek. Rytuały pozwalają jednak na osiąganie spektakularnych wyników: magiczną ochronę obiektów, animację zwłok, przyzywanie demonów czy tworzenie trwale magicznych artefaktów.